filip to nie imie

Spekulowano, że sama Artemida nie mogła uchronić swojego przybytku przed pożarem, gdyż była zajęta asystowaniem Olimpias przy porodzie. Odczytywano to jako znak przyszłego podboju Azji przez Aleksandra. Zarówno Filip, jak i Olimpias mieli doświadczyć tego dnia wizji, które rzekomo zwiastowały wielkie czyny przyszłego króla. Przed Filip - według informacji zawartych w rejestrze PESEL znajduje się na 61. miejscu na liście imion męskich. Otrzymało je 159028 mężczyzn (dane dotyczą pierwszego imienia; stan na 31.01.2021 roku). Filip - imię uplasowało się na 7. pozycji pierwszych imion męskich, które otrzymały dzieci w 2020 roku. Nadano je 5474 chłopcom. Filip is a form of Philip. See Philip for further details. Fearless and enchanting, it is a name considered by many parents. A special name that is sure to be loved. Wrap it up and take it home, Filip may just be the name you're looking for. Filip falls into the animal name category. Some famous bearers of this name include: Filip Ivic. Filip to je jedno, né? (155211252)'s profile on Myspace, the place where people come to connect, discover, and share. Filip ma na imie #aktor #actor #sc" Eryk Kulm jr on Instagram: "A nice gentleman was looking for you / To do Ciebie ten Pan? Filip ma na imie #aktor #actor #scarface #was #based #on #my #story #hollywood #iam #coming #gangster #ostry #jak #żyleta #pic #pieknie #zdjęcie #filip #filmfilip" natal adalah kisah kasih yang terindah chord. Charakter Filip obdarzony jest wielką, wrażliwą naturą. Posiada dużo energii, pomysłowości i przebiegłości. Potrafi z niczego zrobić coś. Doskonale łagodzi wszelkie spory i konflikty w swoim otoczeniu. Działa na nich jak uzdrawiający eliksir. Jest osobą obowiązkową, szczerą, sprawiedliwą i niezwykle hojną. To ekstrawertyk, który działa dynamicznie tylko w warunkach pełnego uczestnictwa w życiu społecznym lub zawodowym. Nie ulega wpływom, ale chętnie słucha cudzych sugestii. Filipowie rzeczywiście potrafią cieszyć się życiem i jego przyjemnościami, czasami nawet z tym przesadzają. Potrafią też na różne sposoby umilać życie sobie i swoim przyjaciołom. Dbają o wygody i o odpowiednie towarzystwo, znają się na muzyce i sztuce. Bywają mistrzami sałatek, pieczeni i koktajli, i zwykle są na bieżąco z modą. Dobrze rozumieją duszę kobiet, a nawet potrafią damom swojego serca doradzać przy kupowaniu strojów i perfum. Przy tym pędzą życie ruchliwe i wiele podróżują, i mają cenne znajomości w wielu krajach. Jedno, co można im zarzucić, to pewną skłonność do niestałości w uczuciach oraz często zbyt rozstrzelone zainteresowania. Inne formy Filipek, Filipinek W innych językach Przysłowia i powiedzenia Wyskoczyć jak Filip z konopii. Filipa i Jakuba, gdy dzień zimny będzie, nic gorszego na zboże plenności nie będzie. Na świętego Filipa drze się dobrze lipa. Zimny Filip, Jakub - wcześnie żyta zakup. Rodzice z dziećmi o tym imieniu magda1306, Basik, kandyo, alusia, Mama Filipa, Ewel, margarita3105, evita1503, Agacia80, joasia2317, maja164, olkab, marzena83, kkrezel, babydelfi, beneq, dziubus234, gorzkajakmokka, Paulqa, zwiarowana_mama, agnieszkaolech, winka1979, JustiiiKK, amand1, ULINA, KarolinaG, fipofilipo, Kamyla, fishka612, agusia539, Meagang, patrycjaa84, ewka2409, mama bliźniaków, filipka, Agunia29, kasiula126p, Julita Szynkiewicz, Scarlett, eM.., misiaqwer, Filipinkag, Mariola Krasniewska, żaneta90, Elli, onca22, wikififi, Agnieszka K, MamaFilipa, Marzena Stawiarska, mika3008, Isksz, poniak, vandaniel, tosia1984, asiula1732, NatiMati, Rainbow04, Karolin9ka, Asia92, panifennel, Magdalenka83 Znaczenie imienia przyjaciel koni Inne dane KolorZielony Liczba3 Znak ZodiakuWaga PlanetaWenus, Uran Patron Filip Diakon (I w.), wg Dziejów Apostolskich jeden z 7 diakonów w Jerozolimie, nazywany też Ewangelistą. Najnowsze komentarze 2014-12-29 07:45:07 Och Filipie ,och Filipie Ty to znasz się na dowcipie 2012-11-21 21:52:05 imię oznacza miłość do koni. Pochodzenie i znaczenie imienia Pochodzenie greckie. Imię to oznacza lubiący konie. Nosił je Filip II Macedoński, ojciec Aleksandra Wielkiego. Cechy charakteru Mężczyźni Ci są pewni siebie i mają duszę szefa: interesują się tylko taką sprawą, gdy trzymają jej ster w ręku. Są ekstrawertykami, działają dynamicznie tylko w warunkach pełnego uczestnictwa w życiu społecznym lub zawodowym. Nie ulegają wpływom, ale chętnie słuchają cudzych sugestii. Dostrzegają wartość obecności innych. Obdarzają ludzi wspaniałomyślną przyjaźnią, nie oczekując wzajemności. Towarzyskość ich jest ogromna. Są eleganccy, wiedzą, co powiedzieć, by sprawić innym przyjemność, są nadzwyczaj opanowani. Osoba nosząca to imię jest obdarzona wielką, wrażliwą naturą, sporą energią, pomysłowością, a nawet przebiegłością Na otoczenie wpływa jak uzdrawiający eliksir, jedna ludzi, godzi zwaśnionych, przewodniczy im w ważkich, historycznych wydarzeniach. Osoba niezwykle obowiązkowa, szczera, sprawiedliwa i bardzo hojna. Musi bardzo dbać o to, by swojego majątku nie rozproszyć na cele charytatywne. Osoby te nie powinny być współwłaścicielem majątku lub interesu, ponieważ mogłyby zostać oszukane. W domu to dobrzy gospodarze, jako współmałżonkowie wzorowi, a jako rodzice wymagający i troszczący się o przyszłość swoich dzieci. Szczęścia i talentów jej nie brak. Iga wie, jak osiągnąć sukces i wytrwale na niego pracuje. Jest bardzo rozsądna oraz poukładana. Ponadto zaradna, obrotna i przedsiębiorcza. Zawsze doprowadza swoje prace do końca i doskonale rozporządza czasem oraz siłami. Cieszy się sporym uznaniem, a także sympatią otoczenia. Jest duszą towarzystwa, gościnną gospodynią i posiada mnóstwo znajomych. Bezinteresownie pomaga innym, dla każdego mając czas i gotowość do wysłuchania go. Nie zastanawia się nad ponoszonymi kosztami w tej kwestii. Jest prawdziwą przyjaciółką, przy której nie można się nudzić i nikt nie czuje się źle. Nie znosi bezczynności oraz marnowania czasu. W miłości stała, ale w związku bierna. Pochodzenie imienia Iga Iga to imię będące skróconą formą imienia Jadwiga. Obecnie imię to funkcjonuje jako samodzielna forma. Rodzina i miłość Przykuwa uwagę, pociąga emanującą radością życia oraz entuzjazmem. Iga nie narzeka na brak adoratorów, chociaż nie jest pierwszą pięknością w okolicy. Nie łatwo ją też złowić, gdyż jest zaangażowana w wiele spraw i utrzymuje wiele kontaktów, a kwestiami sercowymi nie zawraca sobie głowy. Bywa, iż przedkłada nad nie życie towarzyskie oraz gościnność. Dlatego jest raczej bierna w związku. Miłość traktuje jednak bardzo poważnie i odpowiedzialnie. Cieszy się, gdy może mieć przy sobie kogoś na stałe, w zdrowiu i w chorobie. Czasem potrzebuje wsparcia silnego ramienia. Angażuje się w sprawy domowe, aby nie zaniedbać niczego i na tym polu. Nie stanowi to jednak priorytetu w jej życiu. Imieniny Igi Iga imieniny obchodzi 16 popularną datą obchodzenia imienin Igi jest 16 października. Życie towarzyskie Iga to prawdziwa dusza towarzystwa. Jest sympatyczna, otwarta i chętnie pomaga innym. Dla każdego ma czas oraz dobre słowo. Potrafi zjednywać sobie ludzi i posiada przyjaciół niemal w każdym zakątku świata. Nie szczędzi czasu, wysiłku ani pieniędzy, aby odpowiednio podjąć swych znajomych, obdarować ich i wnieść odrobinę radości w życie każdego na swej drodze. Nie oczekuje niczego w zamian. Uwielbia organizować przyjęcia i zapraszać do siebie gości. Przy niej nikt nie czuje się źle i ciężko się z nią nudzić. To prawdziwa przyjaciółka, na której zawsze można polegać. Niezwykle koleżeńska i taktowna. Praca i kariera zawodowa Iga jest kobietą sukcesu, która swoją pozycję osiąga dzięki pracowitości i dobrej organizacji. Ma wiele szczęścia w życiu, ale nie polega wyłącznie na nim. Iga to bardzo rozsądna i poukładana osóbka. Cechuje ją ogromna zaradność, obrotność i niezliczone umiejętności. Lubi się doskonalić, nie znosi za to bezczynności. Z zapałem angażuje się w kolejne przedsięwzięcia, nie zapominając jednak o wcześniejszych zobowiązaniach. Doskonale rozporządza czasem i siłami, aby wszystko dopiąć na ostatni guzik. Niekiedy działa wolniej od innych, ale za to świadomie i bez zbędnego ryzyka. Nie rzuca się na głęboką wodę, ponieważ stawia na rozwagę. Musi mieć ogromnego pecha, aby nie osiągnąć zamierzonego sukcesu. Właściwie jest to niemożliwe. Zawsze działa z głową i jest ceniona przez otoczenie. Predyspozycje zawodowe Iga sprawdzi się w pracy z ludźmi, na stanowiskach wymagających odporności psychicznej, aktywności oraz ruchliwości. Patroni Igi BrakOdmiany i zdrobnienia imienia Iga Igi, Igienka, Igulek, Igunia, Iguń, Igusia, Iguś Formy obcojęzyczne BrakNazwiska pochodzące od imienia Iga Iganowicz, Igański Znani imiennicy Iga Baumgart – lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów Iga Cembrzyńska – aktorka filmowa i teatralna Iga Wyrwał – modelka Przysłowia i powiedzonka Wykorzystać chciałem Igę, lecz mi pokazała figę! To męskie imię greckie należy do bardzo starych imion dwuczłonowych. Greckie Phílippos interpretuje się zwykle jako złożenie, w którego części pierwszej występuje temat przymiotnika phílos 'przyjaciel, miłośnik', a w części drugiej rzeczownik híppos 'koń'. Całość znaczyć więc może 'lubujący się w koniach, znający się dobrze na koniach'. Złożenia z wyrazem phílos były w języku greckim bardzo liczne i następnie przejęte zostały do wielu języków: filozof, filolog, filomaci, filareci i inne. Najsłynniejszy w starożytności to Filip, król macedoński (360-336 przed Chr.), ojciec Aleksandra. W świecie chrześcijańskim imię Filip należało do popularniejszych, jako jedno z imion apostolskich. W Polsce imię to dobrze znane od średniowiecza w postaciach Filip i Pilip (głównie na Rusi Czerwonej), a zdrobnienia - to Filek i Filipek. Znane u nas przysłowie (wyrwać się jak Filip z konopi) pochodzi, jak się wydaje, dopiero z początku XVII w. Od tego imienia pochodzą nazwiska Filipowicz, Filipowiec, Filipowski. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Philippus, gr. Phílippos, ang. Philip, fr. Philippe, hiszp. Felipe, niem. Philipp, ros. Filipp, Pilip, ukr. Fyłyp, Pyłyp, wł. Filippo. Święci o imieniu Filip tworzą gromadę liczącą około trzydziestu postaci. Są to przedstawiciele rozmaitych epok, podobnie zresztą jak święci noszący inne imiona apostolskie. Tu krótko przedstawimy ośmiu, natomiast kilku innych Filipów czytelnik odnajdzie w aneksach. Filip, apostoł. Pochodził z Betsaidy nad jeziorem Genezaret. Przyjaźnił się z Andrzejem, który, tak jak on, nosił imię greckie. Zrazu był uczniem Chrzciciela, powołany zaś przez Jezusa, przyprowadził do Niego Natanaela (J 1, 43 n). Na liście apostołów zajmuje stale miejsce piąte. W trzech pierwszych ewangeliach poza tym się nie pojawia, natomiast u św. Jana słyszymy trzykrotnie jego słowa. Patrząc na licznie zgromadzone rzesze, mówi z poczuciem realizmu: -Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy z nich mógł choć trochę otrzymać- (6, 7). Na krótko przed męką razem z przyjacielem Andrzejem pośredniczy w sprawie Greków, którzy chcieli ujrzeć Jezusa (12, 21). W czasie mowy pożegnalnej w wieczerniku, przejęty, ale zagubiony w treści głębokich słów Chrystusa, odzywa się z ujmującą szczerością: -Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy- (14, 8). O jego dalszych losach wiemy niewiele. Euzebiusz zachował nam w swej Historii kościelnej fragmentaryczną wzmiankę Polikratesa o tym, że zmarł - podobnie jak jego dwie córki - w Hierapolis. Te i inne fragmentaryczne wiadomości (Papiasza, Klemensa Aleksandryjskiego, Proklosa) trudno zharmonizować, zresztą niektóre odnoszą się raczej do diakona Filipa, znanego z Dziejów Apostolskich (21, 8 n). Tym mniej wydedukować by można z bogatych, pełnych cudowności legend, w jakie obrosła postać apostoła. Zawdzięczamy je obfitej literaturze hagiograficznej, czerpiącej oburącz z takich apokryfów, jak: Ewangelia i Dzieje Filipa, Pseudo-Abdiasz itp. Te pełne osobliwości opowiadania popularyzowała ongiś Złota Legenda. Dużą rolę odegrały te legendy w rozwoju kultu. Filipa czczono jako patrona pilśniarzy i czapników. Jego wspomnienie obchodzono w rozmaitych terminach majowych: Grecy - 14, łacinnicy do niedawna razem z Jakubem 1 maja; od r. 1955 świąteczne wspomnienie przesunięto na 3 maja, a w Polsce - ze zrozumiałych względów - na 6 maja. W ikonografii zazwyczaj przedstawiany jest z krzyżem, pastorałem, nieraz także ze zwojem. Wiadomości czerpane z Biblii dobrze w DB 5 (1912), 267-270. Legendy w BHG 1516-1530c i w BHL 6813-6818; także Złota Legenda 221-223. Terminy święta w Com. mart. rom. 166 i tam cyt. Inne w LM 6 (1993), 2084 n. oraz OŻ 11 (1995), 175-180 i 462-466. - Niektóre staropolskie pomniki kultu w Recepcja antyku 316. Piękne rozważanie u Skargi, ŻŚw pod dniem 1 maja. - Ikonografia w LCI 8 (1976), 198-205 i w Bibl. Ss. 5 (1964), 706-719 (ilustracje) oraz w LPB 142 n. Przyczynki w BHS 2 (1933-34), 297; 13 (1951), 156. Filip, diakon. W Dziejach Apostolskich (21, 8) zwany także ewangelistą, był prawdopodobnie Żydem grecyzującym. Wedle tych samych Dziejów (6, 1-6), dzięki którym pojawia się na widowni, znalazł się w liczbie siedmiu powołanych, aby -obsługiwali stoły-. Po śmierci Szczepana udał się do Samarii i tam ochrzcił maga Szymona (ib. 8, 5-13). Widzimy go później, jak poucza i chrzci dworzanina królowej etiopskiej, Kandaki. To samo źródło podaje, że głosił następnie ewangelię od Azotu do Cezarei (8, 40). Tam też wedle tradycji miał zamieszkiwać, co utrzymuje św. Hieronim, któremu w r. 385 pokazywano w Cezarei dawne mieszkanie Filipa. Miał ponoć cztery córki, obdarzone charyzmatem proroctwa, nie wiadomo jednak dobrze, czy okruchy wiadomości na ten temat odnoszą się do niego, czy też do apostoła o tym samym imieniu. Podobnie trzeba powiedzieć o jego śmierci w Hierapolis. Klemens Aleksandryjski utrzymuje, że był wspomnianym u Mateusza (8, 22) i Łukasza (9, 60) uczonym w Piśmie, do którego Pan powiedział: -Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie umarłych-. Jego wspomnienie Grecy umieścili pod dniem 11 października, natomiast Martyrologium Rzymskie - 6 czerwca. Filip Benicjusz (Benizi). Urodził się 15 sierpnia 1233 r. we Florencji. Ukończywszy studia filozoficzne i lekarskie, wstąpił w r. 1254 do zakonu serwitów, gdzie pięć lat później otrzymał święcenia kapłańskie. W r. 1267 został generalnym przełożonym i na tym stanowisku przyczynił się do wzmocnienia i rozszerzenia zakonu, a także jego utrzymania pomimo zakazu soboru lyońskiego (1274). Założył też żeńską gałąź zakonu, tzn. zgromadzenie sióstr serwitek. Wiele jako kaznodzieja i wizytator swego zakonu podróżował. Zjeździł Italię, był we Francji i Niemczech. W r. 1271 wysunięto jego kandydaturę na stolicę Piotrową. Zmarł 23 sierpnia 1285 r. w Todi (Umbria). Jego życie, pełne uczynków miłości okazywanej zwłaszcza biednym i chorym, znamy dobrze dzięki pismom Piotra z Todi, jego następcy na urzędzie generalskim. Mimo to beatyfikowano go dopiero w r. 1516, kanonizowano zaś w r. 1671. Filip, metropolita Moskwy. Pierwotnie zwał się Teodor Kołyczow, a spokrewniony był z rodami arystokracji rosyjskiej. Dokładnej daty urodzin nie znamy. W przybliżeniu przyjmuje się jako taką r. 1500. Gdy miał około trzydziestu lat, postanowił porzucić świat i udał się na Sołówki. Wstępując tam do istniejącego od stu lat klasztoru, przyjął imię Filip, pod którym przejdzie do historii. Przez jakiś czas przebywał w pustelni, potem przynaglono go do objęcia urzędu ihumena. Okazał się rządcą rozważnym i przedsiębiorczym. W r. 1566 wezwano go do stolicy, gdzie został wybrany na metropolitę całej Rusi. Zażądał wtedy, aby Iwan Groźny zniósł opriczników i zaprzestał gwałtów. W r. 1568 w katedrze Wniebowzięcia ponowił to żądanie publicznie. Pozbawiono go wtedy godności i zamknięto w klasztorze. Potem przewożono z miejsca na miejsce. W grudniu 1586 r. opricznik Skuratow zjawił się w Twerze, gdzie przebywał Filip, i w dniu 2 stycznia następnego roku udusił go. W pięć lat później szczątki metropolity przewieziono na Sołówki, a w r. 1652 do soboru Uspieńskiego w Moskwie. W prawosławiu rosyjskim czczony jest jako święty w dniach 9 stycznia i 3 lipca. Filip Neri. Nieraz nazywany był także Neriuszem, a nawet - ale już bardziej błędnie - Nereuszem. Urodził się 21 lipca 1515 r. we Florencji jako syn prawnika, który zajmował się także alchemią. Już we wczesnej młodości przejawiał pobożność i gorliwość religijną, w czym zaznaczył się wpływ dominikanów z San Marco. W osiemnastym roku życia przybył do swego wuja w San Germano koło Monte Cassino. Miał po wuju odziedziczyć pokaźny majątek, ale wnet zrezygnowawszy z niego, przeniósł się do Rzymu i tam przebywał już do końca życia. Zrazu był wychowawcą w domu bogatego florentyńczyka, prowadząc równocześnie życie modlitwy, umartwienia i miłosierdzia. Katechizował na placach publicznych (co wówczas było zjawiskiem częstym), ponadto odwiedzał szpitale i troszczył się o pielgrzymów, dla których w r. 1548 założył osobne bractwo. W trzy lata później ulegając namowom spowiednika przyjął święcenia kapłańskie i wkrótce utworzył przy kościele S. Girolamo della Carit- stowarzyszenie księży, z którego w rok później wyłoniło się pierwsze oratorium (filipini). Dzięki różnorakim metodom duszpasterskim (nauczanie katechizmu, pieśni religijne, koncerty, teatr, pielgrzymki, ćwiczenia duchowne itd.) oraz niestrudzonemu poświęceniu Filipa i jego nieprzeciętnym zdolnościom do kierowania duszami - jego oratorium stało się ośrodkiem wielkiej gorliwości religijnej w całym ówczesnym Rzymie. W orbicie jego wpływu znalazło się wiele znakomitych umysłów tego czasu, że wymienimy tylko Cezarego Baroniusza, którego zachęcał do pracy nad Rocznikami kościelnymi. Przyjaźnił się także z wieloma współczesnymi mu świętymi: Ignacym Loyolą, Karolem Boromeuszem, Kamilem de Lellis, Franciszkiem Salezym. Mimo to nie zdołał uniknąć trudności ze strony władz kościelnych i np. w czasie pontyfikatu Pawła IV zabroniono mu słuchania spowiedzi i kierowania pielgrzymkami. Niemniej jego znaczenie było ogromne, zwłaszcza jako doradcy papieży, spowiednika kardynałów i wielu znakomitych osobistości z okresu reformy kościelnej. Przyczynił się wydatnie do ożywienia studiów, odkryć archeologicznych, odnowienia muzyki kościelnej (oratoria). Jest jednym z największych katolickich reformatorów XVI stulecia, najwybitniejszym kierownikiem duchownym wszystkich czasów, ponadto zaś jednym z najbardziej wesołych świętych. Zmarł 26 maja 1595 r. Beatyfikowano go dwadzieścia lat później, kanonizowano zaś w roku 1622 razem z Izydorem Oraczem, Ignacym Loyolą, Franciszkiem Ksawerym i Teresą z Awili. Filip zapisał się też w historii katolicyzmu polskiego, którym się żywo interesował. On to podjął próbę prowadzenia kolegium polskiego, która jednak dla braku środków finansowych spaliła na panewce. U nas też dość wcześnie otoczono go żywą czcią. Potem podtrzymywali ją przede wszystkim filipini. Filip Howard. Urodził się 28 czerwca 1557 r. w Arundel House, londyńskiej siedzibie możnego rodu angielskiego. Był najstarszym synem Tomasza, czwartego księcia Norfolku, oraz Marii Fitzalan z hrabiów na Arundel. Ojciec, który chciał poślubić Marię Stuart, zakończył życie śmiercią we więzieniu. Syn otrzymał jeszcze od uwięzionego wzruszający list, a potem zgodnie z wolą ojca poślubił Annę Dacre (1571). W czasie studiów w Cambridge podtrzymywał przyjaźnie, które nie przysparzały mu dobrej opinii, natomiast w czasie późniejszego pobytu na dworze nie dbał o własny dom i brnął w długach. W 1580 r. odziedziczył hrabstwo Arundel, zamek, posiadłość w Londynie i sporą fortunę. W rok później być świadkiem debaty Edmunda Campiona z teologami anglikańskimi. Odżyło w nim wówczas wspomnienie dawnego preceptora, Grzegorza Martin, który został katolikiem i tłumaczem Biblii. Gdy żona i wielu z krewnych pojednało się z Kościołem, on za sprawą jezuity Wilhelma Westona poszedł w ich ślady. Królowa wprosiła się wówczas do niego na przyjęcie, a pod jego koniec gospodarza kazała odstawić do więzienia. Po przesłuchaniu przez trybunał został uwolniony, ale kiedy usiłował wyjechać na kontynent, pochwycono go na statku, który już odbił od brzegu. Sądzono go ponownie 15 maja 1586 r. Został potem zamknięty w ciasnej celi i poddawany rozmaitym udrękom. Oskarżono go następnie dodatkowo o to, że miał zamówić mszę św. o zwycięstwo dla hiszpańskiej Armady. Gdy zwrócił się do królowej z prośbą o pozwolenie na widzenie się z żoną i dziećmi, odpowiedziano mu, że najpierw musi wziąć udział w anglikańskim nabożeństwie. Pokusie nie uległ. Znękany więzieniem i chorobą, której się w nim nabawił, zmarł 19 października 1595 r. W 1624 r. jego szczątki przeniesiono do kaplicy na zamku w Arundel. Obecnie spoczywają w tamtejszej katedrze. Razem z innymi męczennikami angielskimi Paweł VI kanonizował Filipa Howarda w 1970 r. Źródła i literatura w DHGE 24 (1993), 1307-1309. Inne pod hasłem Edmund Campion. Filip Rinaldi. Urodził się 28 maja 1856 r. w Lu Monferrato, w rodzinie chłopskiej. Już w dziesiątym roku życia, przyjęty do małego seminarium, zetknął się ze św. Janem Bosco. Do salezjanów wstąpił jednak dopiero w r. 1877. W pięć lat później otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował potem w Sarria i w Turynie. W r. 1889 bł. Michał Rua wysłał go na przełożonego do Hiszpanii. Z powodzeniem spełniał tam potem funkcje inspektora prowincji. W r. 1902 ten sam Michał Rua wezwał go do powrotu i w Turynie mianował wikariuszem generalnym. Filip, spełniając ku zadowoleniu wszystkich tę odpowiedzialną funkcję, udzielał się równocześnie w czynnym, bezpośrednim duszpasterstwie. Za jego to rządów powstał prężny ośrodek wydawniczy oraz przybrały kształt cenne inicjatywy w zakresie kształcenia kandydatów do kapłaństwa. W r. 1922 został przełożonym zgromadzenia. Liczba członków wzrosła wówczas z 4788 do 8836, powstały nowe prowincje, zgromadzenie objęło liczne placówki misyjne. W r. 1929 był świadkiem beatyfikacji swego mistrza, założyciela zgromadzenia. Sam do Pana odszedł po udarze serca 5 grudnia 1931 r. Jan Paweł II beatyfikował go w r. 1990. Filip Siphong Onphithak. Był Syjamczykiem (Tajlandia), a urodził się 30 września 1907 r. Uczył się w szkole misyjnej w Nongsenk i w seminarium w Nok-Khuek. Następnie sam nauczał w Song-Khon. Ożeniwszy się, miał pięcioro dzieci. Żył nad wyraz przykładnie, a jako katechista okazywał gorliwość, podziwianą przez wszystkich. Gdy wybuchło prześladowanie (1940), uznano go za wodza chrześcijan. Wyprowadzono go wówczas poza miejscowość i nad rzeką Tum Nok w zdradziecki sposób zastrzelono. Ciało odnaleziono dopiero w r. 1959. Pochowano go ze czcią obok Agnieszki Phila i jej towarzyszek, które męczeńskiej śmierci dostąpiły w kilka dni po bohaterskim katechiście. Jan Paweł II beatyfikował wszystkich w r. 1989. 1. Imieniny Filip imieniny obchodzi 23 stycznia, 2 lutego, 11 kwietnia, 1 maja, 6 maja, 11 maja, 26 maja, 10 lipca, 23 sierpnia, 13 września, 22 października, 24 października i 4 grudnia Najbardziej popularną datą obchodzenia imienin Filipa jest 6 maja. Zobacz film: "Jak dbać o siebie w czasie ciąży?" 2. Filip - zdrobnienia Najpopularniejszymi zdrobnieniami są: Filipek, Filipko, Filiś, Filipo, Filuś, Filunio, Fil, Filek, Filcio, Filciu. 3. Filip - pochodzenie i znaczenie Jest to imię męskie pochodzenia greckiego oznaczające: "lubiący konie" lub "przyjaciel koni" (philos to "miłujący" hippos to "koń"). 4. Filip - odpowiedniki w różnych językach angielski: Philip czeski: Filip francuski: Philippe hiszpański: Felipe łacina: Philippus niemiecki: Philipp węgierski: Fülöp włoski: Filippo. 5. Filip - znane osoby o tym imieniu Phil Collins: brytyjski muzyk rockowy Philip Kindred Dick: amerykański pisarz science-fiction Philip Glass: amerykański kompozytor Filippo Inzaghi: włoski piłkarz Filip Jaślar: polski artysta kabaretowy Philipp Lahm: niemiecki piłkarz Filip Łobodziński: polski dziennikarz Felipe Massa: kierowca Formuły 1 Philip Roth: pisarz amerykański Philip Zimbardo: psycholog amerykański. 6. Filip - numerologia Liczba imienia Filip wynosi 7. Główne cechy charakteru Numerologiczna Siódemka jest romantyczna. Typowa dla liczby imienia 7 jest wiara w cuda, które Siódemce często się zdarzają. Osoby o numerologii 7 posiadają głęboki wgląd w świat wewnętrzny. Można odnieść wrażenie, że Siódemce jak żadnej innej wibracji dane jest przenikanie sfer subtelnych. Wyobraźnia, mistycyzm i wiara, kształtują znaczną część osobowości. Liczba imienia 7 daje osobę wrażliwą i delikatną o nadzwyczaj rozwiniętej intuicji. Zawody Wykorzystujące unikalną umiejętność wyrażenia archetypów i czerpania natchnienia z pokładów nieświadomości np. misjonarz, poeta, artysta. Żywioły Natura numerologicznej Siódemki odpowiada sile połączonych żywiołów wody i ognia. Woda podgrzewana jest przez ogień, osiągając stan wrzenia. Woda symbolizuje intuicję i wrażliwość ; cechy charakterystyczne dla tej wibracji. Woda potrafi też stłumić ogień odpowiedzialny za konkretne i szybkie działanie. Planety Numerologiczna Siódemka planetarnie łączy się z wpływem Neptuna i Jowisza. Te planety podkreślają silny wpływ sfery subtelnej na życie codzienne, a także zbliżają do siebie niebo oraz ziemię, tak by te sfery przenikały się wzajemnie. Pory roku Przedwiośnie, wiosna i koniec jesieni. Miesiące Marzec i grudzień. Dni pomyślne Czwartek. Daty szczęśliwe Daty szczęśliwe dla liczby imienia 7 to te, które po redukcji numerologicznej dadzą 3 lub 9. Jak przeprowadzić redukcję numerologiczną? Przykładowe wykonania redukcji kilku liczb. Liczba 19. 1+9=10. 1+0=1. Kolejny przykład dotyczy liczby 11. 1+1=2. Następny przykład dla redukcji liczby 23. 2+3=5 itp. Metale Cyna oraz stopy metali. Kamienie Tygrysie oko, koral. Kolory Fioletowy, błękitny. Tonacja Ton c. Amulety roślinne Knieć błotna, bluszcz pospolity, wiechlina roczna. Drzewa Sosna, wierzba. Zwierzęcy przewodnicy Koń, waleń szary, albatros. Runy ochronne Algiz, eisaz. Zapachy Miłe i tajemnicze np.: limetka, konopie, kozłek lekarski. Miejsca istotne Tereny podmokłe, rafa koralowa, brzegi mórz, rzek, jezior, kina i opery, sanktuaria i świątynie oraz miejsca odosobnienia np.: klasztory, szpitale, więzienia itp. Pomyślny kierunek Północny zachód. Życie rodzinne Życie rodzinne może układać się ze zmiennym szczęściem. Czasem codzienne obowiązki związane z utrzymaniem domu przerastają predyspozycje Siódemki. Rozwój Istotny okres dla Siódemki to czas powyżej 40. roku życia. Dopasowanie imion Imię Filip współgra z innymi imionami, których liczba wynosi 3 lub 9. Roztropna Trójka jest w stanie dopełnić Siódemkę. Ich wzajemne połączenie pozwoli wzmocnić siłę przebicia Siódemki i jej pewność siebie. Dziewiątka podkreśli pozytywne cechy Siódemki. Znak zodiaku Imię Filip jest idealne dla urodzonych w znaku Bliźniąt, Strzelca i Ryb. Strzelec i Ryby są znakami, które ujawniają inklinacje duchowe. Potrafią pogodzić sferę ducha i sacrum. Bliźnięta z wrodzoną wszechstronnością również sprzyjają osobom o tym imieniu. 7. Filip - dziecko Osoby noszące imię Filip w dzieciństwie mogą być nieprzeniknioną tajemnicą dla otoczenia. Spojrzenie na świat jest w pewnym sensie mistyczne. Jako dzieci osoby o imieniu Filip mają gołębie serce i łatwo je zranić. Otaczają opieką każdą żywą istotę. Uwidacznia się wielka wrażliwość i empatia. W młodości występują silne inklinacje twórcze. W pierwszych latach życia niebo sprzyja osobom noszącym to imię, a dobry los pomaga w trudnych sytuacjach. W jaki sposób wybrać imię dla dziecka? Sprawdź te materiały: 8. Filip - schyłek życia i starość Ostatnie lata osoby o imieniu Filip spędzą w zaskakujący dla innych sposób. Ujawniają się ukryte zdolności. Niesamowita wrażliwość i empatia skłaniają do poszukiwań duchowych. Filip buduje z powodzeniem poczucie własnej wartości. Dobra materialne nie odgrywają tu istotnej roli. polecamy

filip to nie imie